Kiedy pacjent zaczyna chorować, zawsze zadaje sobie pytanie, dlaczego akurat on zachorował na daną dolegliwość. Podobnie jest ze stanem przedcukrzycowym. Wielu pacjentów próbuje dociec przyczyn zachorowania. Niestety każdy z nich kończy swoje prywatne śledztwo rozczarowany. Dlaczego? Otóż przyczyny nie są znane. Rozmawiając z lekarzem dowiesz się zapewne, że jesteś obciążony genetycznie. Zapewne to dla Ciebie nic nowego, jeśli w rodzinie ktoś choruje na cukrzycę. Jeśli jednak nie, może to być dla Ciebie dużym zaskoczeniem. Do innych przyczyn, o których może poinformować Cię lekarz należą otyłość oraz siedzący tryb życia.

Stan przedcukrzycowy, jak sama nazwa mówi, jest fazą przed zachorowaniem na cukrzycę typu 2. Oznacza to, że u chorego występują te same czynniki ryzyka zachorowania, co przy wspomnianej chorobie. Osoby po 45 roku życia powinny wykonywać badania przesiewowe, które wykluczą zachorowanie. Okres od jednego do drugiego nie powinien przekraczać 3-ech lat. Jeśli pojawiają się dodatkowe czynniki ryzyka, badanie powinno powtarzać się raz w roku. Zwróć zatem uwagę na fakt, czy poniższe bodźce nie pojawiły się u Ciebie:

• występująca u najbliższej rodziny (rodzica lub rodzeństwa) cukrzyca
• otyłość, a także nadwaga. Jeśli posiadasz obwód talii powyżej 80 cm i jesteś kobietą, a dodatkowo Twoje BMI jest wyższe niż 25kg/m2, koniecznie się przebadaj. Obwód talii, który powinien zaniepokoić mężczyznę, to 94 cm.
• nadciśnienie tętnicze (powyżej 140/90 mm Hg)
• u kobiet problemy ginekologiczno – położnicze, do których należą problemy z zajściem w ciążę, jak również urodzenie dziecka o masie powyżej 4-ech kilogramów, POCS;
• brak aktywności fizycznej
• pojawiający się bezdech senny

Wszystkie powyższe czynniki powinny Cię zaniepokoić. Nie chcemy Cię straszyć, ale mogą być one przyczyną pojawienia się w początkowej fazie stanu przedcukrzycowego, który nieleczony doprowadzi do pojawienia się w późniejszej fazie cukrzycy. Zadbaj zatem o siebie zawczasu. Wykonaj badania i stosuj się do zaleceń lekarza.