Stan przedcukrzycowy nie pojawia się bez powodu. Okazuje się, że głównymi przyczynami jego powstawania są nie tylko obciążenia genetyczne, ale przede wszystkim otyłość – szczególnie ta typu brzusznego, nadwaga brak aktywności fizycznej,, poparty zbyt kaloryczną dietą. Czynniki te, choć wydają się niegroźne, mogą spowodować spustoszenie w organizmie chorego, powodujące wielorakie schorzenia, w tym wspomniany na początku stan przedcukrzycowy.

Dieta, jaką powinien stosować chory nie różni się niczym od tej, którą powinny zachowywać osoby chore na cukrzycę typu II. Szczególnie osoby otyłe i z nadwagą powinny wziąć sobie do serca zalecenia dotyczące diety. Muszą one pamiętać, że ta powinna być dostosowana nie tylko do aktualnej masy ciała, ale przede wszystkim do wieku i aktywności fizycznej, jaką w danym momencie może pochwalić się chory. Ważnym jest, aby wziąć pod uwagę całkowitą wartość energetyczną stosowanej diety.

Chory powinien zastosować taką dietę, która pozwoli mu stopniowo zredukować masę ciała. Nie może dopuścić do tego, aby masa ciała gwałtownie spadła. Dobrze, jeśli chory traci od 0,5 kg do 1 kg na tydzień. Efekt ten jest w stanie osiągnąć jedząc regularne posiłki (pięć co trzy godziny) oraz zmniejszając kaloryczność posiłków na początku o 500, a w późniejszym etapie odchudzania o 1000 kalorii/dobę. Jak osiągnąć taki wynik? Wystarczy ograniczyć węglowodany szczególnie te proste oraz tłuszcze.

Jeśli nie jesteś w stanie samodzielnie poradzić sobie z odpowiednią dietą, koniecznie zgłoś się do dietetyka, który ułoży dla Ciebie zbilansowany jadłospis. Specjalista będzie wiedział, jak rozłożyć białka, tłuszcze, węglowodany i mikroelementy. Dzięki profesjonalnemu jadłospisowi z pewnością uda się zrzucić nadprogramowe kilogramy i zapobiec rozwojowi stanu przedcukrzycowego. Jedyne, co będziesz musiał dać od siebie, to rzetelne stosowanie się do zaleceń oraz aktywność fizyczna, która jest nieodłącznym elementem zdrowego trybu życia oraz redukcji masy ciała.